โดยปกติแล้วก่อนการทำสีจะต้องเตรียมและทำความสะอาดพื้นผิวเหล็กเพื่อให้แน่ใจว่าสีหรือระบบงานเคลือบทำงานได้อย่างประสิทธิภาพที่สุด รวมถึงหลีกเลี่ยงการหลุดร่อนหรือเสื่อมสภาพก่อนเวลาอันควร โดยทั่วไปแล้วจะใช้การทำความสะอาดพื้นผิวด้วยการพ่นทรายเพื่อขจัดคราบสนิม สีเก่า รวมถึงสิ่งสกปรกอื่น ๆ ที่มีอยู่ออกจากผิวเหล็ก เมื่อทำความสะอาดเสร็จก็จะได้พื้นผิวเหล็กที่ดูสะอาดขึ้น แต่พื้นผิวเหล็กเหล่านี้ยังมีความเสี่ยงที่จะปนเปื้อนด้วยเกลือที่ละลายน้ำได้อยู่ (Soluble Salt) ซึ่งเกลือบนพื้นผิวเกิดขึ้นตามธรรมชาติจากสภาพแวดล้อมรอบข้าง เช่น น้ำฝน การขนส่ง สถานที่จัดเก็บ เป็นต้น 

        เกลือที่ละลายน้ำไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าและไม่สามารถกำจัดออกจากพื้นผิวด้วยการพ่นทราย หากปล่อยให้อยู่บนพื้นผิวในปริมาณที่มากเพียงพอ เกลือที่หลงเหลืออยู่บนพื้นผิวจะสามารถดึงความชื้นผ่านฟิล์มสีได้ ทำให้ระบบสีจะเสื่อมหรือเสียหายก่อนเวลาเนื่องมาจากเกิดการพองตัวของสีหรือเกิดสนิมใต้ฟิล์มสี และในบางกรณีที่วัสดุพ่น (Abrasive) ก็มีการปนเปื้อนของเกลือที่ละลายน้ำได้ (เช่น เกลือคลอไรด์ หรือซัลเฟต) เกลือที่อยู่บนวัสดุพ่นเหล่านี้ก็จะปนเปื้อนไปยังไปยังพื้นผิวเหล็กในระหว่างการพ่นทรายและในที่สุดก็เกิดการเสียให้ได้เช่นกัน

        ด้วยเหตุข้างต้น ทำให้งานทำสีที่มีมาตรฐานส่วนใหญ่ มีความจำเป็นต้องมีการตรวจสอบค่าเกลือในวัสดุพ่น (Abrasive) ก่อนการพ่น และตรวจสอบค่าเกลือบนพื้นผิวหลังการพ่นทรายก่อนทำสี เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่อาจเกิดได้ในอนาคต หากพบว่าค่าเกลือเกินมาตรฐานที่กำหนดไว้ จะต้องมีการกำจัดค่าเกลือด้วยวีธีต่าง ๆ เช่น การใช้น้ำสะอาดแรงดันสูง เป็นต้น

วิธี Bresle สำหรับการทดสอบการปนเปื้อนของเกลือที่ละลายน้ำได้บนพื้นผิว

        เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายของระบบสีอันเนื่องมาจากการปนเปื้อนของเกลือ สิ่งสำคัญคือต้องแน่ใจว่าปริมาณของเกลือที่ละลายได้หลงเหลืออยู่บนพื้นผิวที่ทำความสะอาดแล้วไม่เกินระดับของค่าที่ยอมรับได้ การทดสอบเกลือที่ละลายน้ำได้ทำได้โดยใช้วีธีตามมาตรฐาน ISO 8502-9 และส่วนหนึ่งของวิธีการนั้นคือการสกัดเกลือที่ละลายได้บนพื้นผิวเพื่อการวิเคราะห์โดยใช้วิธีการตามมาตรฐาน ISO 8502-6 ซึ่งเป็นวิธี Bresle

        วิธี Bresle สุ่มตัวอย่างพื้นผิวโดยใช้ “การสกัดพื้นผิว หรือ Extraction” พูดง่ายๆ คือวิธีนี้จะใช้น้ำฉีดใส่ Bresle Patch ที่ติดอยู่บนพื้นผิวที่ต้องการวัด น้ำจะละลายเกลือที่ละลายน้ำได้บนผิว ทำให้ค่าการนำไฟฟ้าของน้ำเพิ่มขึ้น การเพิ่มขึ้นของค่าการนำไฟฟ้าที่วัดได้จะถูกแปลงค่าเป็นความเข้มข้นของเกลือที่ละลายน้ำได้บนพื้นผิว 

        ซึ่งไม่มี “มาตรฐานอุตสาหกรรม หรือ Standard” ไหนระบุระดับการปนเปื้อนของเกลือบนพื้นผิวที่ยอมรับได้เอาไว้ ดังนั้นสเปคของโครงการจึงจำเป็นต้องระบุปริมาณสูงสุดของค่าเกลือที่สามารถอยู่บนพื้นผิวได้ เช่น Soluble salt less than 30 microgram per cm2 เป็นต้น